língua

língua
língua s. f. 1. Órgão móvel da cavidade bucal. 2.  [Linguística] Sistema de comunicação comum a uma comunidade linguística. 3. Tromba dos insetos lepidópteros. 4. Fiel da balança. 5. Parte estreita e comprida de terra banhada lateralmente por água. 6.  [Figurado] Estilo de escrita, discurso ou expressão característico de alguém. • s. m. 7. Intérprete. 8. língua afiada: maledicente; insolente. 9. língua de fogo: labareda. 10.  [Linguística] língua d'oc: conjunto de dialetos falados a Sul do rio Loire, em França, onde oui, sim, se dizia outrora oc. 11.  [Linguística] língua d'oïl: conjunto de dialetos falados a Norte do rio Loire, em França, onde oui, sim, se dizia outrora oïl. 12.  [Linguística] língua morta: língua que já não é falada naturalmente por uma comunidade linguística. 13.  [Linguística] língua védica: antiga língua indiana, considerada a forma arcaica do sânscrito. = VÉDICO 14. língua viperina: o mesmo que língua afiada. 15.  [Linguística] língua viva: língua que é falada atualmente.
  ‣ Etimologia: latim lingua, -ae

Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • lingua — / lingwa/ s.f. [lat. lingua ]. 1. (anat.) [organo della cavità orale dei vertebrati superiori, con funzione tattile e gustativa e, nell uomo, di articolazione dei suoni del linguaggio] ● Espressioni (con uso fig.): lingua biforcuta ➨ ❑; mala… …   Enciclopedia Italiana

  • Lingua — ist der Familienname folgender Personen: Giorgio Lingua (* 1960), römisch katholischer Erzbischof und vatikanischer Diplomat Siehe auch: Lingua franca Lingua Franca Nova (LFN), Plansprache Pange lingua, Titel eines eucharistischen Hymnus, der dem …   Deutsch Wikipedia

  • LINGUA — a λείχω, s. lingo, non omnibus animalibus uniformis. Plin. l. 11. c. 37. Tenuissima serpentibus et trisulca, vibrans, praelonga: lacertis bifidae et pilosas: vitulis quoque marinis duplex: sed supredictis capillamenti tenuitate: ceteris ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • lingua — LÍNGUA v. lingua franca. Trimis de tavi, 13.09.2007. Sursa: Neoficial …   Dicționar Român

  • Lingua — Lin gua (l[i^][ng] gw[.a]), n.; pl. {Lingu[ae]} (l[i^][ng] gw[=e]). [L., the tongue.] (Zo[ o]l.) (a) A tongue. (b) A median process of the labium, at the under side of the mouth in insects, and serving as a tongue. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Lingua — (lat.), 1) Zunge; 2) Sprache. Daher L. romana rustica, s. Römische Sprache u. Romanische Sprachen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Lingŭa — (lat. u. ital.), Zunge, Sprache. L. rustĭca (»bäurische Sprache«), das Vulgär oder Volkslatein des frühen Mittelalters (vgl. Lateinische Sprache, Romanische Sprachen). L. franca, verdorbenes Italienisch, das, zur Zeit der Herrschaft der… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Lingua — Lingŭa (lat., ital. und portug.), Zunge, Sprache; L. franca, das verdorbene Italienisch in der Levante, Verkehrssprache zwischen der dortigen einheimischen Bevölkerung und den Europäern …   Kleines Konversations-Lexikon

  • lingua — término latino para lengua Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • lingua — index language Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”